Νέα

1.Τραβήξτε δίχτυμέθοδος
Αυτή είναι η πιο συχνά χρησιμοποιούμενη μέθοδος ψαρέματος.Τα δίχτυα απαιτούν γενικά το μήκος του διχτυού να είναι περίπου 1,5 φορές το πλάτος της επιφάνειας της πισίνας και το ύψος του διχτυού να είναι περίπου 2 φορές το βάθος της πισίνας.
Τα οφέλη αυτής της μεθόδου ψαρέματος:

Το πρώτο είναι η πλήρης γκάμα ψαριών από τη λίμνη, που μπορεί να καλύψει τις απαιτήσεις διαφορετικών ιχθυοπωλών.
Δεύτερον, κατά τη διαδικασία τραβήγματος του διχτυού, η λάσπη του βυθού και το νερό της πισίνας αναδεύονται, το οποίο παίζει το ρόλο του νερού λιπάσματος και του αερισμού.
Φυσικά, αυτή η προσέγγιση έχει επίσης προφανή μειονεκτήματα:

Το πρώτο είναι ότι η διαδικασία τραβήγματος του διχτυού για να διαχωριστούν τα ψάρια είναι μεγάλη.

Αυτό αναπόφευκτα έχει αρκετές ανεπιθύμητες συνέπειες.
Το πρώτο είναι ότι η ένταση του τοκετού είναι πολύ υψηλή και απαιτούνται τουλάχιστον πολλά άτομα για να ολοκληρωθεί μια επέμβαση έλξης.
Το δεύτερο είναι ότι το ψάρι τραυματίζεται εύκολα, κάτι που μπορεί να προκαλέσει ασθένειες των ψαριών.
Επιπλέον, το φαινόμενο της υποξίας και των νεκρών ψαριών μπορεί να εμφανιστεί λόγω πολύ μεγάλου χρόνου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας διαχωρισμού των ψαριών.
Δεύτερον, το ποσοστό αλιείας ορισμένων ψαριών δεν είναι υψηλό.
Ειδικά την εποχή της υψηλής θερμοκρασίας και του γεμάτου νερού, ο ρυθμός αλιείας του κοινού κυπρίνου, του σταυροειδούς κυπρίνου και του χλοοτάπητα είναι πολύ χαμηλός, επομένως πιστεύεται γενικά ότι η μέθοδος έλξης διχτυού είναι πιο κατάλληλη για το «παχύ νερό» με ασημένιο κυπρίνο και κυπρίνος ως κύριο ψάρι.Λίμνη αναπαραγωγής ψαριών.

Τώρα, ως απάντηση στα προβλήματα στη διαδικασία τραβήγματος του διχτυού, έχουν εισαχθεί δύο μέθοδοι βελτίωσης:
Το πρώτο είναι να χρησιμοποιήσετε μεγάλα διχτυωτά δίχτυα για να τραβήξετε το δίχτυ.Τα χρησιμοποιούμενα δίχτυα προσδιορίζονται σύμφωνα με τις προδιαγραφές αλιείας.Τα ψάρια που δεν πληρούν τις αναγραφόμενες προδιαγραφές ουσιαστικά φιλτράρονται από το πλέγμα και δεν θα συνδεθούν στο διαδίκτυο, μειώνοντας έτσι τον χρόνο λειτουργίας και αποφεύγοντας την εμφάνιση υποξίας.Αυτή η μέθοδος είναι επίσης αναπόφευκτη για τον τραυματισμό των ψαριών, ειδικά η ρέγγα και ο χλοοτάπητας κυπρίνος που βρίσκονται ανάμεσα στα δαχτυλάκια και τα ενήλικα ψάρια είναι συχνά επιρρεπείς στο να κρέμονται στο δίχτυ.Αυτά τα διχτυωτά ψάρια τραυματίζονται γενικά στα βράγχια και βασικά δεν μπορούν να επιβιώσουν., η οικονομική αξία της μετά βίας πώλησης είναι επίσης εξαιρετικά φτωχή.
Το δεύτερο είναι να χρησιμοποιήσετε τη μέθοδο του ιχθυοσυλλεκτικού γρι-γρι, δηλαδή, 2 έως 3 ώρες πριν τραβήξετε το δίχτυ, προσθέστε νέο νερό στη λίμνη, έτσι ώστε τα περισσότερα ψάρια στη λίμνη να συγκεντρωθούν στη νέα υδάτινη περιοχή.Το ψάρεμα μπορεί να ολοκληρωθεί στη γωνία του νερού, γεγονός που μειώνει σημαντικά τον χρόνο τραβήγματος του διχτυού.Δεδομένου ότι λειτουργεί σε νέα υδάτινη περιοχή, δεν θα προκαλέσει την κατάσταση έλλειψης οξυγόνου και νεκρών ψαριών.Ωστόσο, αυτή η μέθοδος είναι κατάλληλη για χρήση μόνο στο αρχικό στάδιο όταν υπάρχει λιγότερο νερό στην πισίνα.Αυτή τη στιγμή, το ψάρι της λίμνης έχει μια προφανή ανταπόκριση στη διέγερση του νέου νερού και το γρι-γρι λειτουργεί καλά.Το καλοκαίρι που το νερό είναι γεμάτο, το ψάρι της λίμνης δεν ανταποκρίνεται έντονα στην διέγερση του νέου νερού., συχνά δεν λαμβάνουν πολύ καλά αποτελέσματα.

2. Ανύψωση του διχτυούκαι μετακινώντας το καλώδιο
Αυτή είναι μια μέθοδος αλίευσης που προωθήθηκε μετά τη χρήση σύνθετων ζωοτροφών για αναπαραγωγή.
Αρχή ψαρέματος ανυψωτικών διχτυών:

Το δίχτυ ανύψωσης ανήκει στην κατηγορία των διχτυών, το οποίο είναι βελτιωμένο από το κινούμενο δίχτυ.Κατά το ψάρεμα, το δίχτυ τοποθετείται εκ των προτέρων κάτω από το σημείο δολώματος, το ψάρι παρασύρεται στο δίχτυ ανύψωσης με τροφή και η αλιευτική λειτουργία πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας την αρχή της μόχλευσης.Εν ολίγοις, το ψάρεμα με δίχτυα είναι η βύθιση διχτυών πολυαιθυλενίου ή νάιλον στα νερά που πρέπει να πιαστούν εκ των προτέρων.
Πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου ψαρέματος:

Η επέμβαση είναι απλή και ο χρόνος λειτουργίας μειώνεται πολύ, και η όλη διαδικασία διαρκεί μόνο περίπου 40 λεπτά, μειώνοντας έτσι τη ζημιά στα ψάρια.Επιπλέον, υπό κανονικές καιρικές συνθήκες, αυτή η μέθοδος έχει πολύ υψηλό ποσοστό αλιευμάτων για την κατανάλωση ψαριών.Γενικά, τουλάχιστον το 60% έως το 70% του ψαριού που τρώει μπορεί να ανυψωθεί στο δίχτυ κάθε φορά, κάτι που είναι ιδιαίτερα κατάλληλο για τη σύλληψη μεγάλων και μικρών αναγκών αναπαραγωγής.
ειδικές μέθοδοι:

Τοποθετήστε πρώτα το δίχτυ ανύψωσης και το δίχτυ στο κάτω μέρος της περιοχής τροφοδοσίας.Μπορείτε να σταματήσετε να ταΐζετε για μια μέρα πριν σηκωθεί το δίχτυ.Όταν σηκωθεί το δίχτυ, θα ηχήσει για 15 λεπτά και στη συνέχεια θα αδειάσει το μηχάνημα για να παρακινήσει τα πεινασμένα ψάρια να μαζευτούν και, στη συνέχεια, χρησιμοποιήστε τη μηχανή ταΐσματος.Σίτιση, δόλωμα για δέκα λεπτά (ανάλογα με την κατάσταση), αυτή τη στιγμή το ψάρι θα αρπάξει τροφή, το ψάρι θα συγκεντρωθεί στο δίχτυ ανύψωσης και στην επιφάνεια του διχτυού, και στη συνέχεια το δίχτυ σηκώνεται, το δίχτυ σηκώνεται ή το δίχτυ είναι κινήθηκε για να πιάσει το ψάρι.

Φυσικά, η μέθοδος ανύψωσης του διχτυού και μετακίνησης του σπάγκου έχει και τα μειονεκτήματά της:
Πρώτον, υπάρχουν περιορισμοί στα προς σύλληψη αντικείμενα.Είναι αποτελεσματικό μόνο για την κατανάλωση ψαριών και η αλίευση ασημένιου κυπρίνου είναι σχεδόν μηδενική.
Δεύτερον, επηρεάζεται προφανώς από το κλίμα.Επειδή τα ψάρια πρέπει να συσσωματώνονται με το τάισμα, νωρίς το πρωί των ζεστών ή βροχερών ημερών, ο σκοπός της συλλογής ψαριών συχνά δεν μπορεί να επιτευχθεί λόγω έλλειψης οξυγόνου.
Τρίτον, υπάρχει μεγάλη απαίτηση για το βάθος του νερού της λίμνης.Σε λίμνες με βάθος μικρότερο από 1,5 μέτρο, τα ψάρια συχνά δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στην τροφή λόγω της επίδρασης του ανυψωτικού διχτυού και του διχτυού στον πυθμένα της λίμνης, έτσι ώστε η εργασία αλίευσης μερικές φορές να μην μπορεί να ολοκληρωθεί ομαλά..
Τέταρτον, ο χρόνος προετοιμασίας είναι μεγάλος στο αρχικό στάδιο.Προκειμένου να επιτευχθεί το ιδανικό αποτέλεσμα ψαρέματος, το ανυψωτικό δίχτυ και το δίχτυ θα πρέπει να τοποθετηθούν στο κάτω μέρος της περιοχής τροφοδοσίας 5 έως 10 ημέρες νωρίτερα για να επιτρέψουν στα ψάρια να προσαρμοστούν.
3.Ρίχνοντας το δίχτυ
Το "δίχτυ χύτευσης" είναι ένα είδος διχτυού ψαρέματος που χρησιμοποιείται συνήθως στο παρελθόν.Ένα άτομο μπορεί να ολοκληρώσει την αλιευτική επιχείρηση ρίχνοντας ένα δίχτυ στο νερό από το σκάφος ή την ακτή.Κάθε φορά που ρίχνετε το δίχτυ, χρειάζονται περίπου 5 έως 10 λεπτά και η περιοχή ψαρέματος εξαρτάται από το επίπεδο του χειριστή, γενικά περίπου 20 έως 30 τετραγωνικά μέτρα.

Τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα αυτής της μεθόδου:
Εξοικονομεί ανθρώπινο δυναμικό, γενικά μόνο 2 άτομα μπορούν να λειτουργήσουν το πολύ, και τα ψάρια που αλιεύονται με αυτή τη μέθοδο είναι πλήρη σε ποικιλία.
Το μεγαλύτερο μειονέκτημά του:
Πρώτον, δεν ευνοεί την αλιεία μεγάλης κλίμακας.Γενικά, μπορεί να πιάσει μόνο 50-100 γάτες ή λιγότερες το πολύ κάθε φορά.
Το δεύτερο είναι η σοβαρή ζημιά στα ψάρια που αλιεύονται, γιατί η λειτουργία διαχωρισμού ψαριών αυτής της μεθόδου πρέπει να ολοκληρωθεί στο σκάφος ή στην ακτή, κάτι που είναι πολύ επιζήμιο για τα είδη ψαριών στη λίμνη.
Το τρίτο είναι ότι αυτού του είδους η λειτουργία είναι εξαιρετικά τεχνική και συχνά χρειάζεται να γίνει από εξειδικευμένο προσωπικό.Ως εκ τούτου, η αξία προώθησης αυτής της μεθόδου γίνεται όλο και λιγότερο.
Μέσα από την παραπάνω ανάλυση, ο καθένας μπορεί να καθορίσει τη μέθοδο ψαρέματος σύμφωνα με τις πραγματικές ανάγκες του.Οι λίμνες όπου κυριαρχούν τα λιπαρά ψάρια του νερού θα πρέπει να αλιεύονται κυρίως με το τράβηγμα των διχτυών.Σε λίμνες που βασίζονται κυρίως στην εκτροφή σύνθετων ζωοτροφών, είναι γενικά καλύτερο να μετακινούνται δίχτυα και να ανυψώνονται δίχτυα.Για μερικές μικρές ενήλικες λίμνες ψαριών ή ψάρεμα κυρίως για διασκέδαση και αναψυχή.Για τον Τσι, η μέθοδος του διχτυού χύτευσης είναι επίσης μια εφικτή και πρακτική καλλιτεχνική μέθοδος.